اسم من بهار.22سالمه و توی یک خونه ی نقلی با مامان و بابام و داداشم زندگی میکنم.داداشم ازدواج کرده و حاصل ازدواجشون هم یک دختر خوشگل به اسم نگار.
من و پنج تا از رفیقام یه اکیپ باحالیم و همیشه با همدیگه هستیم و از بودن در کنار هم لذت میبریم.
گروه ما تشکیل شده از سه تا دختر باحال و سه تا پسر باحال تر.من و طلا و شهرزاد بهترین رفیق های هم هستیم ولی من با طلا راحت تر هستم چون اخلاقش مثل خودمه و عاشق مسافرته. اما شهرزاد خیلی ساکت و بی حاله و اصلا حس و حال دورهمی و مسافرت نداره.
حالا میریم سراغ پسرای اکیپمون یاشار و ماکان و مسیح.ماکان و مسیح دوستیشون برمیگرده به 10 سال پیش و به قول مسیح هیچکس نمیتونه اونا رو از هم جدا کنه.یاشار هم با ماکان بیشتر حال میکنه چون ماکان عاشق پیچوندن کلاس توی دانشگاه بود و یاشار هم با این جور کارها بیشتر حال میکنه.
امسال قرار شد من و بچه ها بریم کلاس زبان و تابستونو بریم پاریس تا با برج ایفل قشنگش چند تایی عکس داشته باشیم.
با پرس و جو تحقیق یکی از اموزشگاه های زبان رو انتخاب کردیم و رفتیم برای ثبت نام.از شنبه کلاس ها شروع میشد.
شنبه شد و من داشتم جلوی میز ارایشم دنبال یک رژ لب خوشرنگ میگشتم که با صدای زنگ موبایلم هواسم پرت شد و دستم خورد به یکی از ادکلن هام و افتاد و شکست و کلی اعصابم خورد شد.
-الو
-خانم ساروقی
_بگو یاشار چیکار داری؟
_خانم ساروقی ما پایین منتظر شماییم نمییای؟
-پایین؟
-اره پایین غجله کن بهار
-باشه اومدم
سریع یک رژ قرمز جیغ زدم و مانتوی مشگیم و شال صورتیم رو سرم کردم و کیفمو برداشتم و با عجله رفتم پایین.
_بهار
-جانم داداش
-کجا؟
-دارم میرم کلاس زبان با طلا و بقیه
-بقیه یغنی کیا؟
-طلا و شهرزاد و مسیح و ماکان حلع ما بریم؟
-اون رژ تو پاک کن بعد برو
_داداش
_سریع
_چشم
با دستمال رژم رو پاک کردم ولی مثل اینکه داداش نمیدونست من سرتق تر از این حرفام.رفتم تو راهرو
{من همیشه یک رژ صورتی و جیگری اضطراری ذاشتم}و رژ صورتیمو به لبم زدم و رفتم بیرون.
دیدم ماکان داره عصبانی نگاهم میکنه
-چیه؟بنیامین دوباره داشت بازخواستم میکرد
-خب باشه برو سوار شو بریم
-بریم
به بچه ها سلام دادم و پیش به سوی اولین جلسه کلاس زبان راهی شدیم.
ماکان ,هم ,کلاس ,یک ,رژ ,مسیح ,کلاس زبان ,من و ,یک رژ ,طلا و ,و مسیح
درباره این سایت